PC 0832/676 ครั้งหนึ่งเคยเป็นชื่อดาว ซึ่งอยู่ในกลุ่มดาวหมีใหญ่ เป็นดาวที่ไกลที่สุดที่มนุษย์จะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า อยู่ไกล 60000 ปีแสง
แต่มาบัดนี้ บันทึกเรื่องราวนั้นได้หายสาปสูญไป หลงเหลือเพียงความทรงจำในกลุ่มคนกลุ่มนึงที่เชื่อว่ามันยังมีอยู่และหวังว่าจะเดินทางไปพบสักครั้ง

- วง PC 0832/676 เป็นวงดนตรีจากเชียงใหม่ สนใจใน Instrumental music ที่มีส่วนผสมของความเป็นดนตรี post rock / math rock / jazz / Experimental music ประกอบไปด้วยสมาชิกทั้งหมด 3 คน พวกเขามองดนตรีเป็นงานศิลปะแขนงนึง ที่มีความสวยงาม ไม่แพ้ภาพเขียนหรือจิตกรรม และยังเชื่อว่าการจะสร้างสรรค์ดนตรีที่ดีได้นั้น ต้องรู้จักเสพงานศิลปะหลากหลายแขนงไม่ใช่เพียง แต่เสพศิลปะที่เป็นดนตรีเพียงอย่างเดียว นี้เป็นสิ่งที่พวกเขาคิดตรงกัน

พวกเขาพยายามทำการทดลองรวมดนตรี 3 ประเภทที่ใช้วิธีการรับรู้ต่างกัน ทั้งแนวเพลงที่ใช้อารมณ์เป็นส่วนผสมมมากๆ(post rock) เพลงที่ต้องใช้การคำนวนสูง (math rock) เพลงที่ต้องใช้ความรู้ความเข้าใจอย่างมาก (Jazz) ผสมเข้าด้วยกัน ผ่านกระบวนการทำงานทดลอง เพื่อหาความเป็นไปได้ใหม่ๆในแนวทางดนตรี ซึ่งความน่าจะเป็นก็เป็นเครื่องมือหนึ่งที่พวกเขาใช้ค้นหาสุ้มเสียงที่พวกเขาสนใจ
การค้นหานี้เปรียบเสมือนการเดินทางไปให้สถานที่ ที่เราไม่รู้จัก ปลายทางนั้นอาจจะว่างเปล่า หรือไม่มีอยู่จริง แต่พวกเขาก็ยังรักที่จะเดินทางถึงแม้ไม่เห็นปลายทางก็ตาม และพวกเขาก็ตื่นเต้นทุกครั้งกับสิ่งใหม่ที่พวกเขาค้นพบระหว่างทาง พวกเขาก็จะเดินทางต่อไป ไปในที่ ที่ไม่เคยรู้ "go to never know " ด้วยความคิดนี้เองจึงเป็นที่มาของคอนเซปในการทำเพลงของพวกเขา ทั้ง 3 คนตลอดมา


Once, PC 0832/676 was the name of the star, which was part of the Ursa Major. It was the star that human could see it with the longest distance -- 60,000 light-years. But now, this tale is gone, with the only memory in a group of people that it has still remained and hope to discover it through the journey.

PC 0832/676 is a band from Chiang Mai, interested in instrumental music that is the combination of post-rock, math-rock, jazz, and experimental music. ...include 4 members… Similar to painting in fine art, they see music as an art that also has aesthetic and consider that bringing out good music needs the understanding of art, not only the notion of sound. These ideas are what’s behind PC 0832/676 music. They tried to play with 3 kinds of music that evoke different kinds of perception -- Post-rock, a genre that plays with feeling; Math-rock, a genre that plays with calculation; and Jazz, a genre that needs to sympathize.

The aim is to explore the possibility of new music genre which possibility was another tool that interested them. This exploration is a journey to nowhere -- no destination. The finish point might be hollow, or non-exist, but they still love to travel. However, they don’t see the end point, but they are always being excited of the new investigation that they gathered in the midway. And they will still travel to the nowhere. "Go to never know". With this in mind, it is the idea behind the concept of how we made music.